Suatu hari semasa berbual dengan seorang sahabat yang merupakan Ketua Jabatan di tempat beliau bertugas, beliau bercerita yang beliau telah ditawarkan untuk menerima 'hadiah' daripada seorang kontraktor jika beliau meluluskan permohonan tender kontraktor tersebut. Dengan kata lain dia cuba menawarkan rasuah pada sahabat saya.
"Nanti kita bahagi 50-50," pujuk kontraktor tersebut. Sahabat saya yang terkejut terus memberi respon, "Eh, mana boleh...berdosa..." "Takpe, nanti pergi haji kita taubat habis lah," balas kontraktor tersebut selamba. Kontraktor tersebut bercerita, dahulu dia pernah memberi 'hadiah' kepada seorang yang bergelar "ustaz" dan ustaz tersebut menerima dengan senang hati dan mengeluarkan kenyataan, "Takpe, nanti pergi haji kita taubatlah..."
Saya menggeleng-geleng sahaja, sedih dengan pernyataan “ustaz” tersebut, sudahlah salah, menyebar pula kesalahan kepada orang lain. Kontraktor tersebut pula, tahu akan dosa perbuatannya, tetapi pernyataan dari seorang yang belum tentu maksumnya sudah menjadi dalil untuk beliau menghalalkan perbuatannya itu.
Saya membayangkan reaksi saya jika kontraktor tersebut berkata sedemikian di hadapan saya:
“Awak pasti ke awak masih hidup sehingga awak pergi menunaikan haji?”
“Awak tahu tak setiap sen dari ‘keuntungan’ yang awak perolehi dari rasuah tu menghilangkan keberkatan dalam rezeki awak dan setiap rezeki yang haram itu nerakalah balasannya?”
“Dalam soal tender lagi awak tidak amanah, bagaimanakah saya boleh percaya pada awak untuk menyelesaikan tugas pembangunan ini dengan sempurna?”
“Kalau ustaz tu ajak masuk neraka awak nak ikut sekali ke?”
Masih menggeleng-geleng kepala...
No comments:
Post a Comment